Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego
zaradność — ż V, DCMs. zaradnośćści, blm «umiejętność radzenia sobie, przedsiębiorczość, obrotność» Cenić sobie zaradność żony. Cechowała go zaradność … Słownik języka polskiego
mieć serce — {{/stl 13}}{{stl 8}}{dla kogoś, dla czegoś, do kogoś, do czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} lubić kogoś, coś, darzyć kogoś sympatią, uczuciem; lubić, cenić sobie jakąś czynność, robienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć serce dla małych dzieci. Mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naturalność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. naturalnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bycie naturalnym; prostota, szczerość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdego ujmowała swoją naturalnością. Cenić sobie naturalność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezależność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niezależnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niezależny: Niezależność polityczna, gospodarcza, finansowa. Niezależność opinii. Cenić sobie swoją niezależność. Niezależność od kogoś lub czegoś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wysoko — 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
